Dziś
obchodzimy Międzynarodowy Dzień Ochrony Zabytków. Na początku pragnę
złożyć życzenia wszystkim, którym dobro zabytków leży na sercu. Niech
nasza walka, choć czasami żmudna i bardzo nierówna, przynosi efekty,
których tak wszyscy oczekujemy. Pamiętajcie, że dzięki naszej pracy,
często bardzo niedocenianej, mało-płatnej i niewdzięcznej, możemy wszyscy
podziwiać zabytki. To dzięki naszym staraniom, każdy może przejść się
zabytkową aleją, poznać grubość średniowiecznych murów czy zostać wręcz
powalonym na kolana przez sklepienie w katedrze. Życzę nam, abyśmy
spotykali się ze zrozumieniem i szacunkiem do naszej pracy. Życzę nam
współpracujących właścicieli zabytków oraz instytucji, organów
administracji, które wreszcie pojmą, że zabytki to nasze wspólne dobro, o
które wszyscy razem i każdy z osobna musimy dbać. Życzę nam pasji-
niech w nas nie zgaśnie...
Kochając swoją pracę małe sukcesy stają się wielkie
Tyle
życzeń. Niestety nie zawsze jest kolorowo. W mojej pracy często
spotykam się z pytaniem: "A co to ten zabytek właściwie?". I w takich
momentach dostrzegam braki podstaw, które powinny być, moim zdaniem,
przedstawiane już na początku edukacji. Czym bylibyśmy bez naszej
przeszłości? Przecież to dzięki przeszłości mamy taką a nie inną
teraźniejszość. Dlatego zapraszam Was na taki mini przewodnik czym są
zabytki i jak je rozpoznać.
A więc zacznijmy od początku. Co to jest zabytek? To
rzecz (narzędzia, obraz, monety, kości), obiekt (świątynia, zamek, drewniany
dom) lub wytwór ludzki (utwór literacki).
Zgodnie z definicją, zabytek to nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową.
Zgodnie z definicją, zabytek to nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową.
Zabytki możemy podzielić na:
-nieruchome– nieruchomość, jej część lub zespół nieruchomości;
-ruchome– rzecz ruchoma, jej część lub zespół rzeczy ruchomych;
-archeologiczne– zabytek nieruchomy, będący powierzchniową, podziemną lub podwodną pozostałością egzystencji i działalności człowieka, złożoną z nawarstwień kulturowych i znajdujących się w nich wytworów bądź ich śladów albo zabytek ruchomy, będący tym wytworem.
-nieruchome– nieruchomość, jej część lub zespół nieruchomości;
-ruchome– rzecz ruchoma, jej część lub zespół rzeczy ruchomych;
-archeologiczne– zabytek nieruchomy, będący powierzchniową, podziemną lub podwodną pozostałością egzystencji i działalności człowieka, złożoną z nawarstwień kulturowych i znajdujących się w nich wytworów bądź ich śladów albo zabytek ruchomy, będący tym wytworem.
Tyle definicje. Jak więc rozpoznać poszczególne zabytki?
Myślę, że najwięcej wyjaśnią Wam zdjęcia. Naszą podróż podzielę na te trzy
rodzaje zabytków, tak żeby było łatwiej zapamiętać. Zaczynamy!
Zabytki nieruchome:
a)
Krajobrazy kulturowe- to taka mieszanka natury i pracy rąk ludzkich. To taka
przestrzeń ukształtowana historycznie poprzez działalność człowieka. Ta
przestrzeń zawiera elementy przyrodnicze i wytwory cywilizacji. Czyli po
ludzku, krajobraz kulturowy to wynik przekształcania krajobrazu naturalnego.
Przykładem może być winiarnia ze zdjęcia poniżej.
b) Układy
urbanistyczne, ruralistyczne i zespoły budowlane to, zgodnie z art. 3 pkt. 12
Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami,
przestrzenne założenie miejskie lub wiejskie zawierające zespoły budowlane,
pojedyncze budynki i formy zaprojektowanej zieleni, rozmieszczone w układzie
historycznych podziałów własnościowych i funkcjonalnych, w tym sieci ulic lub
sieci dróg. Przekładając na bardziej zrozumiały język, to przestrzeń w mieście
lub we wsi, która jest zorganizowana, w której są tak rozmieszczone budynki lub
zespoły budynków (np. ciąg kamienic), że pokazują nam pewien system, układ
właśnie.
Układ urbanistyczny miasta Kielce
c) Dzieła
architektury i budownictwa- tu chyba nie muszę zbyt dużo wyjaśniać. To budynki
o szczególne pod kątem architektury. Dla każdego będzie to coś innego, ale mamy
dla każdej epoki przyjęte pewne kanony i budynki, które w te ramy idealnie się
wpisały. I to właśnie są dzieła architektury.
d) Dzieła
budownictwa obronnego, to starożytne i średniowieczne grody, zamki i wieże, a
także mury miejskie, twierdze bastionowe. Do budownictwa obronnego należy
zaliczyć również dwory, folwarki i klasztory, które otoczone były murami.
Większość badaczy zalicza do nich także fortyfikacje XX-wieczne.
Zamek w Chęcinach
Ruiny zamku w Mokrsku Górnym
Pozostałości po hucie w Samsonowie
Zespół neolitycznych kopalń w Krzemionkach Opatowskich
f)
Cmentarze. Chyba każdy wie czym jest cmentarz. Zgodnie z definicją jest to
instytucjonalnie ukształtowany wycinek przestrzeni, który ma programowo
założone grzebalne przeznaczenie. Przestrzeń ta jest zorganizowana wedle
pewnych dyrektyw. Są nimi reguły kulturowe, związane zarówno ze
zrytualizowaniem form grzebania zmarłych, a także z istnieniem pewnej tradycji
sposobu utrwalania pamięci o nich np w formie pomników, rodzajów nagrobków czy
krzyży wyznaczających miejsce pochówku.
Cmentarz katolicki
g) Parki,
ogrody i inne formy zaprojektowanej zieleni np. skwery.
Kielecki Park Miejski
Pomnik tzw. "Ławeczka" Karskiego w
Kielcach
Podsuliszka. Pomnik upamiętniający męczeństwo
mieszkańców wsi.
Niesamowite. Podziwiam Cię za to, że "wykopałaś" wszystkie te zdjęcia, żeby nam pokazać. W kilku miejscach byłam - zamek w Chęcinach robi niesamowite wrażenie. I siedziałam też na podobnej ławeczce, jak ta, którą pokazujesz - tylko na tamtej siedzi jakiś hrabia Maurycy :-). Myślę, że wycieczka po szklakiem zabytków może być dla dzieci równie ciekawa jak szlakiem parków rozrywki, które mogą się szybko znudzić ;-)
OdpowiedzUsuńDziękuję za miłe słowa. Wiem, że najłatwiej zrozumieć, kiedy się coś widzi, dotyka, czuje. Zdjęcia robiłam dla Dzieci, na warsztaty, które prowadzę. Zawsze planujemy 45 minut, a wychodzi 3 godziny i Dzieciaki zapraszają na kolejną wizytę :)
UsuńSuper, że to wszystko tak ładnie opisałaś, na pewno wielu osobom to pomoże. Aby więcej takich tekstów.
OdpowiedzUsuńZapraszam na część 2- zabytki ruchome i 3- zabytki archeologiczne. Ponadto są też wpisy o konkretnych zabytkach. Może znajdziesz coś dla siebie :)
UsuńOby zabytków było tylko więcej bo lubimy je odwiedzać
OdpowiedzUsuńW takim układzie zapraszam do Świętokrzyskiego- ten teren Was zaczaruje!
UsuńIm jestem starsza, tym bardziej zdaję sobie sprawę, jak wiele zabytków na polskiej ziemi mam jeszcze do dostrzeżenia. Bardzo ciekawią. :)
OdpowiedzUsuńZapraszam w Świętokrzyskie- czaruje niezwykle! :)
UsuńLogiczne, ale jak widać nie.
OdpowiedzUsuńStaram się przystępnie wyjaśnić tym, którzy nie wiedzą ;)
UsuńBardzo lubię zabytki, zwiedzanie. Teraz jest to trochę trudniejsze, bo Młody jest dość nieciepliwy. Ale parki, ruiny jak najbardziej jesteśmy w stanie oglądać. Bardzo ciekawy cykl, czekam na dalsze treści :)
OdpowiedzUsuńZapraszam bardzo serdecznie na kolejne części. Cieszę się, że artykuł przypadł Ci do gustu.
UsuńSkarbnica wiedzy! Świetny wpis, podsunęła synowi.
OdpowiedzUsuńMarta zapraszam zatem na kolejne wpisy :)
UsuńDawno nie mieliśmy okazji do typowego zwiedzania ale uwielbiam takie wycieczki, w których odkrywamy tyle pieknych miejsc, rzeczy, wspomnień..
OdpowiedzUsuńTak się cieszę, że "zwiedzanie" jest częścią mojej pracy. Dostrzegam znacznie więcej niż przeciętny turysta.
UsuńWidac ze kochasz to co robisz- wiedze masz ogromna na ten temat- bardzo fajnie czytało się ten wpis:)
OdpowiedzUsuńMonia Ty wiesz, że moja pasja stała się praca i praca jest moją pasją :) Zapraszam na kolejne wpisy o zabytkach :)
UsuńBardzo rzeczowy i ciekawy wpis, bardzo lubię zwiedzać różne zabytki i często uwzględniam je w swoim podróżach, tak żeby nie tylko wypoczywać, ale i zwiedzać.
OdpowiedzUsuńZapraszam na kolejne wpisy dotyczące zabytków :)
UsuńFantastycznie to opisałaś. Można się sporo dowiedziec :)
OdpowiedzUsuńEmilia Wawrzonkowska
Emilia zapraszam zatem na kolejne wpisy! :)
UsuńAle cuda. Nic tylko jeździć i zwiedzać.
OdpowiedzUsuńZdecydowanie. Polska jest taka piękna- warto ją poznawać!
UsuńLubię wycieczki, na których można podziwiać zabytki.
OdpowiedzUsuńDobrze mi się ten wpis czyta, a zdjęcia oglądam z uśmiechem na twarzy, bo całe lata w Kielcach mieszkałam, teraz dojeżdżam tam do pracy, a podkieleckie miejscowości schodziłam na rajdach i wycieczkach. Piękny rejon Polski i bogaty w starocie.
OdpowiedzUsuńJa nie lubię muzeum. Jakoś mnie nie zachwycają. Za to po zamkach bym mogła chodzić i wyobrażać sobie jak ludzie w tamtych czasach żyli. No i parki narodowe. Też bym mogła chodzić codziennie. Bardzo przydatny post ;)
OdpowiedzUsuńPrzyznam, że dotychczas najczęściej dostrzegałam zabytki-budowle, cmentarze itp. Nie zwracałam chyba aż ta uwagi na zabytki krajobrazu kulturowego - to znaczy na sam krajobraz tak, jednak bez świadomości, że to przecież też może być zabytek. :)
OdpowiedzUsuńPiekne zdjęcia! Szkoda, że nie są w większym formacie bo widoki cuuuudowne !
OdpowiedzUsuńPierwszy raz czytam, słyszę, jak ktoś mówi w taki zaangażowany sposób o zabytkach. Zazwyczaj są odhaczane na liście rzeczy do zwiedzenia, a osobą taki jak ty, zależy na ich dobru każdego dnia. Życzę, aby wszystkie te życzenia z początku wpisu się spełniły ;)
OdpowiedzUsuńBrawo, kawał dobrej roboty. Oby więcej ludzi z taką pasją i zaangażowaniem w to czym się zajmują.
OdpowiedzUsuń