Ucieczka

Uciekłam na chwilę od świata. Taki był zamiar, pierwotna myśl.. Czy się udało? Nie jestem o tym przekonana... Jechałam w nocy. Przed domem Matyldy zaparkowałam bladym świtem. Czekała na mnie, mimo, że nie uprzedziłam jej o przyjeździe.

- Chodź Maleńka. Pokój już przewietrzyłam, pościel zmienię na noc- witała mnie zbliżając się do auta.

- Ja...- próbowałam wytłumaczyć ten nagły przyjazd.

- Nic nie mów. Powiesz jak będziesz gotowa- uśmiechnęła się, zabierając mi z ręki walizkę.

- Dziękuję- szepnęłam i ruszyłam za nią w stronę domu.

Mój pokój u Matyldy przynosił ukojenie samym wystrojem

Siedzę z kubkiem kawy na tarasie, otulona ciepłym kocem. Jest czerwiec, ale poranki są chłodne. Patrzę w dal, na szczyty. Moje ukochane góry okryła lekka, tajemnicza mgła. Słońce próbuje zawładnąć dniem. Moje życie ostatnimi czasy drastycznie przyspieszało, aż znalazłam się pod murem. Targają mną emocje i uczucia, których do tej pory nie znałam. Są dla mnie nowe. Tylko na tym tarasie czuję się teraz bezpieczna. Próbuję nie myśleć o tym co zostawiłam tam, w oddali. Biorę łyk kawy z mlekiem. Jest słodka. Matylda zawsze dodawała odrobinę karmelu i syropu malinowego. Nie wiem w jakich proporcjach, ale uwielbiałam ten smak. Przenosił mnie w świat zapomnienia.

- Jak się czujesz?- ciepły głos Matyldy wyrywa mnie z letargu.

- Matylda- wracam z zamyślenia.- Nie wiem jak się czuję. Dziwnie.

- Dziwnie?

- Tak. Nie ogarniam tego wszystkiego.

- Jak to?

- Wiesz, cała ta śpiączka, powrót do codzienności.

- A Młody?

- Najchętniej nie odstępowałby mnie na krok.

- Dziwisz się?

- Nie. Wiem, że cholernie to wszystko przeżył. I tak jestem pełna podziwu, że jest taki spokojny.

- To na pewno zostawi w nim ślad.

- Wiem. Staram się łagodzić te skutki, ale czasami jeszcze budzi się w nocy, przychodzi do mnie i przytula się mocno.

- Boi się o ciebie. Dzieci rozumieją więcej niż nam się wydaje.

- Wiem. Oglądałam zdjęcia i filmiki, kiedy przychodził do mnie do szpitala, masował mi ręce i nogi. Całował moje kolana, dłonie, policzki. Czasami zasypiał przy mnie, na skraju łóżka i "Z" zabierał go do domu na rękach- po moim policzku toczy się łza.

- To był trudny czas dla nas wszystkich, a dla twojego syna najtrudniejszy. Gdzie on teraz jest?

- Jest z Kasią. Sam powiedział, że mam jechać do cioci Matyldy na weekend i odpocząć. Gniewasz się, że przyjechałam bez zapowiedzi?

- Oszalałaś? To wasz dom. Ten pokój jest wasz i nikt inny tu nie śpi.

- Moja kochana- oparłam głowę o jej kochane ramię.

- Oj Maleńka. Serce też potrzebuje się wyciszyć- głaska mnie po policzku.

- Matylda ja ci wszystko opowiem, ale...

- Nie, jeszcze nie teraz- przerywa mi spokojnie.- Niech to w tobie urośnie. Chodź na śniadanie i ruszaj na szlak.

- A co masz dobrego?

- Chleb, co go Jagoda wczoraj piekła na liściu chrzanowym i ser biały.

- A miód masz?

- Mam.

- A akacjowy masz?

- Mam. Chodź dziecko, bo sił musisz nabrać.

Po śniadaniu i zmianie obuwia, wychodzę do miasteczka. W rynku kupuję kawałek sera i świeże mleko. Lubiła kupować mleko w rynku od pana Heńka, bo nie uznawał plastikowych butelek, a ze szklanej smakowało wspaniale. Idę dobrze znaną mi uliczką.

- Ej! Miastowa!- słyszę za plecami rozbawiony głos.

- Witaj Michaś.

- Maleńka moja- ściska mnie, lekko unosząc w powietrzu.

- Nie tak mocno- mówię szybko, z przerażeniem myśląc o plecach.

- Przepraszam, zapomniałem. Co ty tu robisz?

- Idę na spacer, na moją ukochaną polanę.

- Sama?

- Nie, mam ser i mleko.

- To chodź po chleb do Jagody i idziemy razem.

- A nie masz dzisiaj dyżuru?

- Nie. A samej cię nie puszczę po tym wszystkim.

- Jesteście wszyscy przewrażliwieni- pokazuję mu język, odwracam się demonstracyjnie i ruszam w kierunku domu Jagody, bo bochenek świeżego chleba.

Mijamy miasteczko i pastwisko. Przechodzimy przez niewielki zagajnik, idziemy wzdłuż rzeki... Jestem wdzięczna Michałowi, że nie pyta. Wiem, że czeka, aż sama zacznę mówić. Nie jestem pewna czy to już ten czas. A może tego właśnie mi potrzeba?










(przypominam, że jest to fikcja literacka, a wszelka zbieżność osób, wydarzeń i miejsc jest przypadkowa!)