Sześć miesięcy za nami

Jest sierpień, siedzę obok łóżeczka mojej Córeczki i patrzę jak oddycha. Jutro będzie miała sześć miesięcy. Sześć miesięcy, które zmieniły nasze życie, naszą codzienność i naszą rodzinę. Dzięki Niej nauczyliśmy się jeszcze bardziej doceniać codzienność, każdą chwilę. Zmieniła nas wszystkich, zmieniła mnie...

Z moją Księżniczką

Jak taka maleńka Istotka może zmienić człowieka? Może i zmienia. Nagle okazuje się, że są rzeczy ważne i ważniejsze, pilne i pilniejsze. Trzeba w ułamku sekundy przeprowadzić analizę i podjąć decyzje, które mogą zaważyć na każdym kolejnym dniu. Przez te pół roku poznałam lekarzy, o których istnieniu wolałabym nie wiedzieć. Przekonałam się jak kruchy i ułomny jest system opieki zdrowotnej w Polsce i że jak się nie ma pieniędzy na prywatne leczenie, to jest się skazanym na łaskę i niełaskę lekarzy. Wiem już jak to jest czekać w długiej kolejce, aby usłyszeć na koniec, że numerki skończyły się właśnie przed tobą. Wiem jak to jest dzwonić co tydzień i pytać czy nikt nie zrezygnował, bo Dziecko powinno mieć badanie w sierpniu, a nie pod koniec października i za każdym razem słyszeć, że jeśli chcę przyspieszyć, to mogę pójść prywatnie. Wiem też jak to jest wywalczyć najszybszy możliwy termin i z uśmiechem powiedzieć w domu: "Mamy to- wizyta za 11 miesięcy, 2 tygodnie i 3 dni". Brzmi absurdalnie prawda? A mnie ucieszyło, że to nie dwa lata.

 Początki były bardzo trudne, pobyt w szpitalu nas wykończył

Lubię patrzeć jak śpi, jak się uśmiecha i jak przygląda się światu. Lubię pochylać się nad Jej buzią i pozwalać, żeby dotykała, głaskała moją twarz. Lubię kiedy po przebudzeniu nie płacze, tylko uśmiecha się do mnie. Lubię kiedy trzyma mnie mocno za bluzkę lub ściska mój palec. Lubię kiedy uspakaja Ją mój głos. Lubię śpiewać Jej kołysanki i przytulać Ją do siebie.

 Patrzy na mnie i słucha z takim zainteresowaniem

Nie wiedziałam ile mam w sobie sił, dopóki nie pojawiła się w moim życiu. Bardzo się bałam (i dalej się boję), że nie dam sobie rady w dbaniem o niemowlaka- dziewczynkę, że nie będę potrafiła wychować właściwie dziewczynki. Nie chcę jednak tego roztrząsać. Cieszę się Jej uśmiechem, ogromnym apetytem na życie i ciepłem, które daje mi z każdym przytuleniem. Cieszę się pięknymi sukienkami, lalkami i tym, że już we czwórkę będziemy poznawać nowe piękne zakątki świata.

 Jej uśmiech dodaje mi sił każdego dnia

Pół roku minęło nam niczym mrugnięcie okiem. Nigdy się nie martw Córeczko- będę zawsze przy Tobie. Kocham Cię miłością tak wielką, że nie potrafię jej ogarnąć mym sercem i rozumem. Zrobię wszystko żebyś była zdrowa i szczęśliwa!